De onderste verdieping van deze machinekamer is een ongelooflijke wirwar van leidingen en machines. Niet veel elektro hier, zult u denken. Dat klopt, dat staat een verdieping hoger, want al deze installaties worden wel elektrisch aangestuurd. Vandaar een soort van kastenplein hier direct boven, waar de schakelpanelen staan opgesteld als boekenkasten in een krappe bibliotheek.
Een 'uitdagend project' kun je dit wel noemen. Wat deze machinekamer onder andere zo vol maakt, is de dubbele energievoorziening. Dit passagiersschip is diesel-elektrisch aangedreven, dus e-motoren op de propellers, dieselgeneratoren erachter voor de stroomvoorziening. Al jaren een bewezen methode om een schip met minimale uitstoot en maximale brandstofefficiëntie rond te laten varen. Echter, steden als Amsterdam laten alleen nog rivercruisers toe die volledig emissieloos aangemeerd zijn. Om dat te bereiken is een batterijenpakket aan boord waarmee de generatoren een tijdje uitgezet kunnen worden. Genoeg om dit 135 meter lange schip zonder enige uitstoot in de stad te laten verblijven en alle voorzieningen aan boord te laten functioneren. Klinkt eenvoudig, maar in die grijze kasten in de machinekamer gebeurt heel veel om vraag en aanbod van vermogen op elkaar af te stemmen. De inbedrijfstellers zijn deze periode elke dag aan boord om zoveel mogelijk deelprojecten voor te bereiden, en elke avond om ze te testen en inbedrijf te stellen.
Inmiddels heeft Werkina flink opgeschaald om de deadlines te halen. Een team van zo'n twintig collega's maakt nu volle dagen aan boord. De andere onderaannemers zijn ook nog druk bezig met het afronden van hun werkzaamheden. Timmerlieden, stukadoors, ijzerwerkers en leveranciers die zelf hun apparatuur plaatsen. Het coördineren van al deze verschillende werkzaamheden is een taak die permanent aandacht vraagt. Veel korte overlegjes, elk project opknippen in deelprojecten, klaarmaken wat klaargemaakt kan worden. Zo werkt iedereen om elkaar heen. Over twee weken staat de technische proefvaart gepland.
ความคิดเห็น